De resultaten tonen het duidelijk aan, waarom zien mensen het niet?
‘Het gelijk is binnen.’
Na 45 jaar lang vergelijkend wetenschappelijk onderzoek van het Zwitsere FIBL, onderzoeksinstituut naar biologisch, gangbaar en biodynamische landbouw, zou je dat toch kunnen zeggen. De resultaten tonen duidelijk aan dat de BD landbouwmethode de beste papieren heeft waar het gaat om bodemkwaliteit, klimaat en voedingskwaliteit.
Ekoland publiceerde erover. Er kwam een goed verhaal in Foodlog, maar de landelijke media zwegen. Waarom? Is het te ongeloofwaardig dat een kleine beweging met een landbouwmethode die 100 jaar geleden ontstaan is, beter scoort dan een agro-industrie met hun talloze ‘innovaties’ en inputs, gesteund door miljarden aan subsidies en onderzoeksgelden?
Ondertussen is de dynamiek waar we momenteel in worden gezogen door desinformatie via social media zorgwekkend. Gelukkig hebben we als biodynamische landbouwbeweging veel te bieden om mensen weer te verbinden. Daar ligt onze uitdaging. Vanuit de virtuele steeds ruiger wordende eendimensionale omgeving op social media, kunnen we mensen verleiden om de zintuigen open te zetten op één van onze tientallen BD bezoekboerderijen. De echte wereld van leven onder en boven de bodem, van natuurlijke geuren, van verbinding met dieren en mensen die je kunt aanraken en bevragen, de smaak van vitale voeding.
Landbouw, natuur en cultuur horen bij elkaar. Een levende landbouwcultuur is zoveel meer dan voedselproductie. Het is de basis voor een vreedzame samenleving, als we de strijd tegen de natuur transformeren tot een levende samenwerking met de natuur. Als we ons openstellen en verbinding zoeken met mensen van alle leeftijden, achtergronden en culturen.
Vandana Shiva zei het heel treffend op ons congres: ‘We live in terrible times, but if you think of all the possibilities there are, we live in good times.’ Mijn kerstwens: Blijf verbonden en in dialoog met de binnen- en buitenwereld en blijf zoals één van onze biodynamische pioniers Jan Schrijver het altijd mooi zei, ‘ trouw aan de aarde’.
Bert van Ruitenbeek, directeur Stichting Demeter
Foto: Annelijn Steenbruggen
Deel deze pagina: