Machteld Huber is voormalig arts en onderzoeker en bekend als degene die het nieuwe begrip Positieve gezondheid ontwikkelde. Daarbij staat niet de ziekte, maar zingeving centraal. Op de website van het Landelijk Expertisecentrum Sterven houdt ze al ruim twee jaar een onregelmatig verschijnend blog bij, waarmee ze is begonnen toen ze zeventig jaar was geworden. Met een zekere knipoog heeft ze deze blog de titel De laatste 1000 dagen. Hoe doe je dat goed? meegegeven. Er zijn er nu achttien verschenen. Ze verhaalt hierin van haar wederwaardigheden van het op leeftijd zijn en welke onvermoede kanten, gewenste en ongewenste, daarbij tevoorschijn komen.

In april schreef ze over de schoonheid van dementie. Na de constatering dat oud worden een klus is, komt ze te spreken over Teun Toebes die het boek Verpleegthuis heeft geschreven. Dat gaat over zijn ervaringen op een gesloten afdeling van een verpleeghuis, waar hij vrijwillig woonde tussen mensen met dementie. Toebes heeft ook een film gemaakt, samen met Jonathan de Jong, Human Forever, over hoe elders in de wereld met dementie wordt omgegaan. Daar is weer een nieuw boek van hem uit voortgekomen, Een wereld te winnen. Stof genoeg dus voor Machteld Huber om over te praten toen ze hem onlangs ontmoette. Ze deelden hun ervaringen en er bleken opmerkelijke parallellen te zijn.

In de blog vertelt ze verder over haar persoonlijke ervaringen met familieleden en vrienden bij wie het thema dementie een rol speelt. Ze eindigt met een herinnering aan haar eigen vader, aan zijn laatste levensdag.

Foto: Ramon Kool, Wikipedia CC-BY-SA-4.0